مشاعره .......... با حضور تمام شعرا

[Lilac]

دل منه بر اختر دولت که در هر صبحدم
مشرق دیگر بود خورشید عالمتاب را

[juli]

ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز

کاشانه ما رفت به تاراج غمان خیز

[Lilac]

ز ابر دست ساقی جسم خشکم لاله زاری شد
که در دل هر چه دارد خاك از باران شود پیدا

[juli]

ای نسیم سخری بندگی من برسان

گو فراموش مکن وقت دعای سحرم

خرم آنروز که از این مرحله بر بندم بار

وز سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم

[Lilac]

مرا هرگز اميد آفتابي نيست
دلم سرد است و در جان التهابي نيست
تو را گر شادمانه مي‌كند باران فروردين
مرا باران به غير از ديده تر نيست

[juli]

تا مرگ نگیردم گریبان

من دست ز دامنت ندارم

[Lilac]

مجنون که به خاك در نهان شد
گنج کرم همه جهان شد

[juli]

دل ز تن بردی و در جانی هنوز

دردها دادی و درمانی هنوز

(امیر خسرو)

[ali1986]

زمین دور تو میگرده
زمان دست تو افتاده
تماشا کن سکوت تو
عجب عمقی به شب داده

[farshidshd]

همه شب نهاده‌ام سر، چوسگان، بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانه‌ی گدایی

مژه‌ها و چشم یارم به نظرچنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

در گلستان چشمم ز چه روهمیشه باز است؟
به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

[Lilac]

یارب که بقای جاودانی بادا
کامت بادا و کامرانی بادا
هر اشربه‌ای کز پی درمان نوشی
خاصیت آب زندگانی بادا

[ali1986]

آره عاشق شدن انگار
اولین گناه من بود
اگه اشتباهی بوده
همه اشتباهه من بود

[juli]

دل پر اندوه تر از نار پر از دانه

تن گدازنده تر از نال زمستانی

[Lilac]

یکی برزیگري نالان درین دشت
به خون دیدگان آلاله می‌کشت
همی کشت و همی گفت ای دریغا
بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت

[مهيار]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است.
دل سودازده از غصه دو نیم افتاده است