انجمن بچه های کنکوری!

ولی من یاد این اهنگ امید میافتم که میگه:

باران می بارد امشب
دلم غم دارد امشب
ارام جان خسته ره می سپارد امشب
در نگاهت مانده چشمم
شاید از فکر سفر برگردی امشب
از تو دارم یادگاری
سردی این بوسه را پیوسته برلب
قطره قطره اشک چشمم
میچکد با نم نم باران به دامن
بسته ای بار سفر را
با تو ای عاشق ترین بد کرده ام من

رنگ چشمت رنگ دریا
سینه من دشت غم ها
یادم اید زیر باران با تو بودم با تو تنها
زیر باران با تو بودم زیر باران با تو تنها

باران می بارد امشب
تورو کم دارم امشب
ارام جان خسته ره می سپارد امشب
این کلام اخرینت برده میل زندگی را از سر من
گفته ای شاید بیایی از سفر اما نمیشه باور من
رفتنت را کرده باور
التماسم را ببین در این نگاهم
زیر باران گریه کردم
بلکه باران شوید از جانم گناهم

چتر هارا باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت

نگو دیره
که دلم بی تو می میره
بگو که همیشه عاشقم می مونی
ای عشق من
زیر بارون
زیر بارون به یاد تو گریه کردم
چرا رفتی؟
ای عشق من
بمون ،نرو تنهام نذار دلم می میره
صدات
صدای خنده هات یادم نمی ره
خدا
خدا تنها پناه دل خستگی هام
نرو تنهام نذار گریه ام می گیره

عاشق ها باران را دوست دارند
چرا که تنها زیر باران اشکهای عاشق مجالی برای خودنمایی ندارند

بارونو دوست دارم هنوز
چون تو رو یادم میاره
حس می کنم پیش منی
وقتی که بارون می باره
بارونو دوست دارم هنوز
بدون چتر و سرپناه
وقتی که حرفهای دلم
جا می گیرن توی یه آب
شونه به شونه می رفتیم
من و تو تو جشن بارون
حالا تو نیستی و خیسه
چشمهای منو بیابون
بارونو دوست داشتی یه روز
تو خلوت پیاده رو
حرف های پاییزی ما
مرداد داغ دست تو
بارونو دوست داشتی یه روز
عزیز هم عرصه ی من
بیا دوباره پا بزار تو کوچه ها قدم بزن
لا لا ،لا لا
شونه به شونه می رفتیم
من و تو تو جشن بارون
حالا تو نیستی و خیسه
چشمهای منو بیابون

ببار ای بارون ببار

با دلم گریه کن خون ببار

در شب تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار

باران می آید
و ما تا فرصتی
تا فرصت سلامی دیگر
خانه نشین می شویم
کاش نامه را به خط گریه می نوشتم ری را.
چرا باید از پس پیراهنی سپید
هی بی صدا و بی سایه بمیریم!
هی همین دل بی قرار من ری را!
کاش این همه آدمی
تنها با نوازش باران و تشنگی نسبتی می داشتند
ری را ! ری را !
تنها تکرار نام توست که می گویدم
دیدگانت خواهران باران اند ...

باز باران



باز باران باز هم پیوند ما با قطره ها
باز باران , باز هم لبخند ما با قطره ها
سرکشی تازگی در این دل ماتم زده
یاد بادا وصل ما , سوگند ما با قطره ها
*****
باز باران باز هم , در عشق شیدا تر شدن
باز در چشمان خیس یار , زیبا تر شدن
باز هم عاشق شدن , مجنون شدن , لیلا شدن
یک قدم در جشن باران , قد دریا تر شدن
*****
باز باران باز هم این مردمان درگیر چتر
باز هم دل های خسته , بسته بر زنجیر چتر
باز هم در حسرت یک قطره آب از تازگی
مرده می ماند دل , این زندگان زیر چتر
*****
باز باران باز هم احساس پاک از تازگی
باز پر کرد این فضا را بوی خاک از تازگی
صورت ابری ما در التماس قطره ها
گل بیاندازد به رنگ ناز لاک از تازگی
*****
باز باران باز هم آمد نوایی دلپذیر
می نوازند گوش ما را با صدایی دلپذیر
قطره ها با ضربه های نرم خود بر این زمین
نت به نت رقصند گلها با هجایی دلپذیر
*****
باز باران باز هم یک آسمان رنگین کمان
باز هفتِ رنگ او در چشممانُ رنگین کمان
کودکی در جستجوی اش می دهد آواز سر
از سرای ما نرو , با ما بمان رنگین کمان
*****
باز باران باز هم یک قصه با صد خاطره
دل چه آرام است , انجایی که باشد خاطره
قصه گوی قصه های خیس بارانی شدم
عمر ما گر رفت , از ما آنچه ماند خاطره


م.ص

هر وقت بارون می یاد همیشه این شعره تو ذهنم تداعی می شه

باز باران، با ترانه، با گهرهای فراوان، می خورد بر بام خانه،
یادم آرد روز باران، گردش یک روز دیرین، خوب و شیرین،
توی جنگل های گیلان، کودکی ده ساله بودم،
شاد و خرم، نرم و نازک، جست و چابک، با دو پای کودکانه،
می دویدم همچو آهو، می پریدم از سر جو، دور می گشتم ز خانه... بس گوارا بود بارن!
به! چه زیبا بود باران! می شنیدم اندر این گوهر فشانی، رازهای جاودانی،
پندهای آسمانی، بشنو از من، کودک من، پیش چشم مرد فردا،
زندگانی، خواه تیره، خواه روشن،
هست زیبا، هست زیبا، هست زیبا

شیشه ی پنجره را باران شست
از دل ما پس چه کسی نقش تورا خواهد شست
<<سپهری>>