مشاعره با حافظ !!

[پیر کاردانی]

حضور خلوت انس است و دوستان جمعند و ان يكاد بخوانيد و در فراز كنيد

[mojtabapc]

در خرابات مغان نور خدا می بینم
این عجب بین که چه نوری زکجا می بینم

[m2002k]

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت
گرد خط او چشـــمه‌ی کوثــــر بگرفت
دلها همه در چاه زنخـــــدان انداخت
وآنگه ســــر چاه را به عنبـــر بگرفت

[mojtabapc]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

[پیر کاردانی]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

وفا داری و حق گوئی نه کار هر کسی باشد
غلام آصف ثانی جلال الحق والدینم


یا علی

[eli]

مفلسانیم و هوای می ومطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو بستانند
وصل خورشید به شب‌پره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

[پیر کاردانی]

مفلسانیم و هوای می ومطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو بستانند
وصل خورشید به شب‌پره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد
یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

یا علی

[mojtabapc]

دل صنوبریم همچو بیلد لرزان ست
ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست
اگر چه دوست به چیزی نمی خرد ما را
به عالمی نفروشیم موئی از سر دوست

[eli]

تعبیر رفت یار سفرکرده میرسد

ای کاج هرچه زودتر از در در آمدی

ذکرش بخیر ساقی فرخنده فال من

کزدر مدام با قدح و سافر آمدی

[پیر کاردانی]

یارب اندر سر آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت نگهی بر سر فرهاد کند

یا علی

[eli]

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک

جهدی کن و سر حلقه‌ی رندان جهان باش

دلدار که گفتا بتوام دل نگرانست

گو میرسم اینک بسلامت نگران باش

[پیر کاردانی]

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک

جهدی کن و سر حلقه‌ی رندان جهان باش

دلدار که گفتا بتوام دل نگرانست

گو میرسم اینک بسلامت نگران باش

شاها فلک از بزم تو در رقص و سماعت
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

یا علی

[mojtabapc]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار منست

وز پی دیدن او دادن جان کار منست

دل خرابی می کند دلدار را آگه کنید

زینهار ای دوستان جان من و جان شما

[eli]

این شرح بی‌نهایت کز زلف یار گفتند

حرفیست از هزاران کاندر عبارت آمد

عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود

کان پــاک پاکدامن بهر زیـــارت آمـــد

[پیر کاردانی]

این شرح بی‌نهایت کز زلف یار گفتند

حرفیست از هزاران کاندر عبارت آمد

عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود

کان پــاک پاکدامن بهر زیـــارت آمـــد

سلام
به به چی هم اومد.

در این مقام مجازی بجز پیاله مگیر
در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز
به نیم بوسه دعائی بخر ز اهل دلی
که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز
فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق
نوای بانگ غزل های حافظ شیراز

یا علی