انجمن بچه های کنکوری!

poo گله میکرد ز مجنون لیلی که شده رابطه مان ایمیلی حیف از آن رابطه ی انسانی که چنین شد که خودت میدانی عشق وقتی بشود دات کامی حاصلش نیست به جز ناکامی نازنین خورده مگر گرگ تو را ؟ برده به دات کام و دات ارگ تو را؟ بهرت ایمیل زدم بیشترک جای سابجکت نوشتم به درک به درک گر دل من غمگین است به درک گر غم من ...

dan اهل حمامم پوستم مهتابی ست چشمهایم آبی ست پدرم دلاک است سرطاسی دارد لُنگ می اندازد شامپو مصرف میکند کله اش هی کف می کرد و سپس مویش ریخت و چه اندازه سرش براق است! حرفه ام دلاکی است هدف من پاکی است می نشیند لب سکو آرام یک نفر با احساس او تصور میکند خوش پرو پاست! کودکی را دیدم می دود در پی صابون و ...

poo همسایه ی بالایی ما مشتی ماشالاست یک زلزله با ریشتر و قدرت بالاست در حنجره جز نعره و فریاد ندارد شاید بتوان گفت که یک خرس بدآواست هر روز الم شنگه بپا می کند این مرد هر روز دراین ساختمان، قائله پر پاست در کل وجودش دو سه مثقال ادب نیست آثار تُفش بر سر هر پله هویداست ماشین خودش را کج و بد می زند از...

yes: حالا که شده نوبت وام من ، از این رو اینقدر مشو جان رضا ضامن آهو زُوّار تو هستند ز هر قوم و ز هر رنگ سر گرم طواف تو به هر شکل و به هر بو پرسید کسی ، میرسد آیا به جلو دست؟ گفتم که: من اینجا ، چه خبر دارم از آن تو ! چون قوّت چشمان مرا حدّ و حدودی ست حتی اگر اقدام کنم با خم ابرو ! در صحن هم آقا ! ...

poo امشب برای ماندنمان استخاره کن من را به غیر عشق به نامی صدا نکن غم را دوباره وارد این ماجرا نکن بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن موهات را ببند دلم را تکان نده در من دوباره فتنه و بلوا به پا نکن من در کنار توست اگر چشم وا کنی خود را اسیر پیچ و خم جاده ها نکن بگذار شه...

dan مرد یعنی یک جهان بیچارگی مرد یعنی یک بلای خانگی مرد یعنی یک هیولای دو سر مرد یعنی یک کویر بی گیاه مرد یعنی کوهی از خشم و ادا مرد یعنی سایه ای پر دردسر مرد یعنی زندگی با او تباه مرد یعنی آسمانی بی فروغ مرد یعنی هرچه میگوید دروغ مرد یعنی شوره زاری بی علف مرد یعنی عمر زن با او تلف روز مرد بر تمام ...

نعشگی بوی شقایق می دهد

بوی معتادان عاشق می دهد

من که روزی یک نخود هب می کنم

با خماری روز را شب می کنم

جان ما از شیره بر افلاک بود

دین ما ایمان ما تریاک بود!

کاش راز دل برایم فاش بود

کاش کل کهکشان خشخاش بود!!

poo يه شب كه من حسابي خسته بودم همين‌جوري چشامو بسته بودم سياهي چشام يه لحظه سر خورد يه دفعه مثل مرده‌ها خوابم برد تو خواب ديدم محشر كبري شده محكمه الهي برپا شده خدا نشسته، مردم از مرد وزن رديف رديف مقابلش واستادن چرتكه گذاشته حساب كتاب ميكنه به بنده‌هاش عتاب خطاب ميكنه ميگه : چرا اينهمه رج ميكنيد؟...

ha: دوستی داشتم لرستا نی یار دیرینه ی دبستانی دیدمش بعد سالیان دراز همرهش چار زن همه طناز مات و مبهوت گشتم از حالش كه لری آهوان به دنبالش گفتمش: چهار زن ؟ خدا بركت ! تو چگونه كنی ز جا حركت گفت : این كار ماجرا دارد هر یكی حكمتی جدا دارد اولی را كه هست خوشگل و ناز من گرفتم ز خطه ی شیراز تا كه شب ها ق...

ha: من هلاک تو و خاک زیر پاتم، توپولف! من زمین خورده‌ی جعبه ی سیاتم،توپولف! کشته‌ی تیپ زدن و قـدّ و بالاتم، توپولف! مرده‌ی ریپ زدن و ناز و اداتم، توپولف! قربـون اون نوسانــات صداتم، توپولف! یه کلوم ختم کلــوم بنده فداتم، توپولف! من هلاک تو و خاک زیر پاتم، توپولف! من زمین خورده‌ی جعبه ی سیاتم،توپولف...

poo نيمه شب پريشب گشتم دچار کابوس ديدم به خواب حافظ توی صف اتوبوس گفتم : سلام حافظ ، گفتا : عليک جانم گفتم : کجا روی ؟ گفت : والله خود ندانم گفتم : بگير فالي گفتا : نمانده حالي گفتم : چگونه ای ؟ گفت : در بند بي خيالي گفتم : که تازه تازه شعر و غزل چه داری ؟ گفتا : که مي سرايم شعر سپيد باری گفتم : کج...

وداع سکوت صدای گامهایم را باز پس می دهد با شب خلوت به خانه می روم گله ای کوچک از سگها بر لاشه ی سیاه خیابان می دوند خلوت شب آنها را دنبال می کند و سکوت نجوای گامهاشان را می شوید من او را به جای همه بر می گزینم و او می داند که من راست می گویم او همه را به جای من بر می گزیند و من می دانم که همه دروغ ...

شعر چون پرنده ای که سحر با تکانده حوصله اش می پرد ز لانه ی خویش با نگاه پر عطشی می رود برون شاعر صبحدم ز خانه ی خویش در رهش ، گذرگاهش هر جمال و جلوه که نیست یا که هست ، می نگرد آن شکسته پیر گدا و آن دونده آب کدر وان کبوتری که پرد در رهش گذرگاهش هر خروش و ناله که هست یا که نیست ، می شنود ز آن صغیر د...

دریغ بی شکوه و غریب و رهگذرند یادهای دگر ، چو برق و چو باد یاد تو پرشکوه و جاوید است و آشنای قدیم دل ، اما ای دریغ ! ای دریغ ! ای فریاد با دل من چه می تواند کرد یادت ؟ ای باد من ز دل برده من گرفتم لطیف ،‌ چون شبنم هم درخشان و پک ، چون باران چه کنند این دو ، ای بهشت جوان با یکی برگ پیر و پژمرده ؟

فریاد خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی جانسوز هر طرف می سوزد این آتش پرده ها و فرشها را ، تارشان با پود من به هر سو می دوم گریان در لهیب آتش پر دود وز میان خنده هایم تلخ و خروش گریه ام ناشاد از دورن خسته ی سوزان می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد ... خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی بی رحم همچنان می سوزد این...