انجمن بچه های کنکوری!

معنی برخوردهای سرد تو را میدانم
میدانم که میخواهی فراموشت کنم
اما بدان عزیز من
در مکتب ما رسم فراموشی نیست
در مسلک ما عشق ، هم آغوشی نیست
مهر تو اگر به هستی ما افتاد
هرگز به سرش خیال خاموشی نیست

پيداست هنوز شقايق نشدي ...
زنداني زندان دقايق نشدي ...
وقتي که مرا از دل خود مي راني ...
يعني که تو هيچ وقت عاشق نشدي ...
زرد است که لبريز حقايق شده است ...
تلخ است که با درد موافق شده است ...
شاعر نشدي و گر نه مي فهميدي ...
پاييز بهاريست که عاشق شده است

من
چه کنم ؟!
دل می کشد مرا !
از زمین و زمان
طلب می کنم تو را !
امشب
چشمک نمی زنند ستاره ها
امشب
من به دنبال ستاره ای نیستم...

مي آيم اما نيستي امشب صداي تو
من را كشانده زير باران در هواي تو
من دستهايم لحظه لحظه سرد خواهد شد
مي خواهم امشب دستها انگشتهاي تو...
با چتر يادت با قدمهايي كه از من نيست
امشب تماما شعر مي خوانم براي تو
مي گيرم از هر كه سراغت را نمي داند
مي آمدي امشب اگر هم پيش پاي تو
نقش دراماتيك من شايد عوض مي شد
تو مي شدي در نقش من من هم به جاي تو
(تا مي دويدم تو به دنبال من اما من
گم مي شدم در كوچه هاي چشمهاي تو)
مردن چه فرقي مي كند با بي تو سر كردن
اين را نمي داند خداي من خداي تو؟
مي آيم اما چادرت در باد مي رقصد
مانده است بر سطح خيابان رد پاي تو...

میرم تا تو آروم شبا چشات بسته شه

دیوارِ اتاقت از عکسم خسته شه

میرم تا بارون منو یاد تو نندازه

میرم یه جای تازه

میرم با چشمان خیس و قلبی بی گناه

میرم حتی نمی ندازی به من یک نگاه

هر جا میرم اما باز یادت می افتم

اینو به همه گفتم

کاش میشد تو ببینی اینجا چه تنهام

وقتی تو نباشی به هم می ریزه دنیام

اینجا کسی نیست با چشمای باز و روشن

بی تو چه غریبم من

از هر جا رد میشم میاد عکست روبه روم

سوخته تو آتیش ِ عشقت شهر آرزوم

دارم آروم آروم مرگو به جون میخرم

دیدی چی اومد سرم
.
.

میرم....

نوشتم درد بعدش چند نقطه...

و آهی سرد بعدش چند نقطه...

برای آخرین بار آمد آن روز گلی آورد بعدش چند نقطه...

دلم لرزید وقت رفتنش بود چو برگ زرد بعدش چند نقطه...
به او گفتم کجا ؟ حالا که زود است نرو برگرد بعدش چند نقطه...

و وقتی دور شد یک لحظه برگشت نگاهم کرد بعدش چند نقطه ...

وقتی نگاه می کردم از گل به خار رسیدم

با خود گفتم پروردگارا چه فلسفه ای است در این همسایگی و چه حکمتی است در این بیگانگی

با یه مشت خاطره های خوب و بد مگه میشه تا ابد زندگی کرد

همه جا اشکم سرازیره و دل از زندگی سیره و انگار این روزا دل داره میمیره و میره پیِ کارش

صدات مونده نمیره از تو گوشم

نگات مونده که برده عقل و هوشم

خودت نیستی ولی یادت باهامِ

رفیقِ گریه ها و غصه هامِ

تو که رفتی ولی عطرت نمیره

خودت نیستی دلت اینجا اسیره

اگه رفتی ولی عشقت که مونده

همین عشقت دل مارو سوزونده

ای عزیز جانِ من

من برای مرگ خود یک بهانه می خواهم

یک بهانۀ پوچِ عاشقانه می خواهم

از غمی که میدانی با تو بودنم مرگ است

بی تو بودنم هرگز

گر بهانه این باشد

من بهانه میگیرم عاشقانه میمیرم

کاش قلبم درد تنهايي نداشت
سينه ام هرگز پريشاني نداشت
کاش برگهاي آخر تقويم عشق
حرفي از يک روز باراني نداشت
کاش ميشد راه سخت عشق را
بي خطر پيمود و قرباني نداشت

گريه هاي شبانه من
ارزاني نگاه هاي عاشقانه تو باد
از امروز تا فردا و فرداها
باز هم من هر روز
روي جاده هاي مه گرفته انتظار
به انتظار تو خواهم نشست
مي دانم که روزي تو باز مي آيي
تا آن روز
اي سبز ترين خاطره من
چشمانم را به احترامت نخواهم بست

بشنو همسفر من

با هم رهسپار راه درديم
با هم لحظه ها را گريه كرديم
ما در صداي بي صدا
گريه كرديم
ما از عبور تلخ لحظه ها
قصه ساختيم
شايد در اين راه اگر
با هم بمانيم
وقت رسيدن
شعر خوشبختي
بخوانيم
مي خواهم با
اشكهايم
دلتنگيهايم
وضو سازم و در سجاده حقيقت
نماز را با شكوه بر پا كنم
و در اغوش خدا ارام گيرم

گاهي اينقدر صدايت ميزنم كه تمام كوهستانهاي دورتر از سرزمينم
فريادهايم را ميشنوند
چه ميشود گاهي به اتاق تنهاييم پا بزاري ?

ساده است شــکستن دل و اينکه بگي من بي تقصيرم....
خيلي غمناک بنشيني پاي کسي که ميدوني تو رو ميذاره و ميره....
چقدر دور،هيچکس از تو نمي گذره.....يا حتي تو رو نمي بينه
مثل يه شمع خاموشي که هيچکس نگاش نمي کنه.......
خيلي سخته که هستي و باشي ولي کسي تو رو نشناسه.....
سخت تر اينه که محکوم به زندگي که دوست نداري باشي و ندوني
چه کني.....................
واقعا چه کار بايد کرد بين اين همه آدم ،آدمهاي جور وا جور و بي نام و
نشان......................
زمان مي گذرد بدون وقفه من و سکوت همچنان با هم و در کنار هم.......
جسم و روحم را در خاموشي سکوت گم ميکنم و در آخر به اين دل را
خوش ميکنم که من بودم و يادم بر دلها باقي است..............

با باد خواهم گفت
حکايت نامهربانيت را تا از هر کويي که ميگذرد
آنرا بخواند تا شايد روزي از سر کوي تو نيزبگذرد
و در گوشت بخواند قصه اي را که برايت اشناست
به ياد خواهي اورد مرا نگاه يخ زده ام را
و روزي را که دنيا را برسرم خراب کردي
به ياد خواهي اورد...
به ياد قصه اي خواهي افتاد
که نامهرباني تو و سکوت من اخرين برگشت بود
به ياد خواهي اورد
کسي را که همه دنياي تو بود
و قلبي را که شکستي
همه را به ياد خواهي
اورد...
با باد خواهم گفت حکايت
نامهربانيت را...

مدت هاست که از تو خبري ندارم
مدت هاست که نيستي و فقط قلبم مي زنه
يادش بخير!
وقتي چشمم به چشمت مي افتاد قلبم تند تند مي زد
اما الان مدت هاست از اون روزها مي گذره...
نه خبري از اون تپش هاي تند قلبم هست
و نه تو...
تو که رفتي اونم آروم شد!
ولي خيلي خوبه که همه چيز تموم شد
الان ديگه قلبم پليدي و نفرت رو تو وجود آدما تشخيص مي ده...
اصلا واسه اينکار ساخته شده...سازنده ش هم تو بودي...
توام برو خوش باش...
بي من خوش باش...