انجمن بچه های کنکوری!

من به درماندگی صخره و سنگ
من به آوارگی ابر ونسيم
من به سرگشتگی ‌آهوی دشت
من به تنهايی خود می مانم
من در اين شب كه بلند است به اندازه حسرت زدگی
گيسوان تو به يادم می آيد ...
من در اين شب كه بلند است به اندازه حسرت زدگی
شعر چشمان تو را می خوانم ...
چشم تو چشمه شوق
چشم تو ژرفترين راز وجود
برگ بيد است كه با زمزمه جاری باد
تن به وارستن عمر ابدی می سپرد
تو تماشا كن
كه بهار ديگر
پاورچين پاورچين
از دل تاريكی می گذر
و تو در خوابی
و پرستوها خوابند
و تو می انديشی
به بهار ديگر
و به ياری ديگر
نه بهاری
و نه ياری ديگر
حيف
اما من و تو
دور از هم می پوسيم
غمم از وحشت پوسيدن نيست
غمم از زيستن بی تو دراين لحظه پر دلهره است
ديگر از من تا خاك شدن راهی نيست
از سر اين بام
اين صحرا اين دريا
پر خواهم زد خواهم مرد
غم تو اين غم شيرين را
با خود خواهم برد ...

حالا تو قصر یخی بی تو من منتظرم


توی بهت لحظه ام از تو من بی خبرم


خورشید روشنیام دیگه نوری نداره


نمیتابه اخه اون بی تو که جونی نداره


ببین خورشید خانوم تو غم خوابیده


دل توو منو از هم بریده


هنوز هم یاد تو چراغ خونست


نباشی زندگی بی تو بهنوست


بیا تا قصر یخی چیکه چیکه اب بشه


دیواره فاصله ها بینمون خراب بشه


بیا تا قصر یخی با تب دستای ما


خورشیدو بیدار کنه واسه ی فردای ما


اگه روزی روزگاری واسه من نوررو بیاری


دست پاکتو دوباره توی دست من بزاری


اسمون میشه سکوت قصه ی تلخ جدایی


دوباره قصر سیاهی میشه قصر روشنایی

همه دنیا بخواد و تو بگی نه
نخواد و تو بگی آره... تمومه
همین که اول و آخر تو هستی
به محتاج تو محتاجی حرومه

تو همیشه هستی اما این منم که از تو دورم
من که بی خورشید چشمات مثل ماهِ سوت و کورم
نمیخوام وقتی تو هستی آدمه آدمکا شم
چرا عادتم تو باشی؟ میخوام عاشق ِ تو باشم
تازه فهمیدم به جز تو حرفِ هیشکی خوندنی نیست
آدما میان و میرن هیشکی جز تو موندنی نیست
منو از خودم رها کن تا دوباره جون بگیرم
خسته ام از این امله خسته, من میخوام جنون بگیرم

همه دنیا بخواد و تو بگی نه
نخواد و تو بگی آره... تمومه
همین که اول و آخر تو هستی
به محتاج تو محتاجی حرومه

یادت است آن روز را که ......
نمی دانم. تو گریستی بر من و من شاید بودم ... .
من مست از بودن و تو باز می گریستی.
من دیدم اما کاش خیالم بود.من نخندیدم و تو میخندیدی.
من آمدم که بروم اما تو رفته بودی .می دانی چرا؟
ایستادم و خواستم که بیابمت اما من دریایی نبودم و تو اما باز میخندیدی.
راه افتادم و گشتم و دیدم آدمک ها را، دیدم خوشبخت هارا، دیدم مدرن هارا
حس خوبی بود.
خواستم پرواز کنم اما من که بال نداشتم. می دانی این یعنی چه ؟
آره.من خواب بودم.
کمکم کن. تو را قسم می دهم
شاید بیابم تو را، خود را، و شاید خدا را.

بلور رويا
ما تكيه داده نرم به بازوي يكديگر
در روحمان طراوت مهتاب عشق بود
سرهايمان چو شاخه سنگين ز بار و برگ
خامش بر آستانه محراب عشق بود
من همچو موج ابر سپيدي كنار تو
بر گيسويم نشسته گل مريم سپيد
هر لحظه ميچكيد ز مژگان نازكم
بر برگ دستهاي تو آن شبنم سپيد
گويي فرشتگان خدا در كنار ما
با دستهاي كوچكشان چنگ ميزدند
درعطر عود و ناله ي اسپند و ابر دود
محراب را زپاكي خود رنگ ميزدند
پيشاني بلند تو در نور شمع ها
آرام و رام بود چو درياي روشني
با ساقهاي نقره نشانش نشسته بود
در زير پلكهاي تو روياي روشني
من تشنه صداي تو بودم كه ميسرود
در گوشم آن كلام خوش دلنواز را
چون كودكان كه رفته ز خود گوش ميكنند
افسانه هاي كهنه لبريز راز را
آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت
بال بلور قوس قزح هاي رنگ رنگ
در سينه قلب روشن محراب مي تپيد
من شعله ور در آتش آن لحظه درنگ
گفتم خموش آري و همچون نسيم صبح
لرزان و بي قرار وزيدم بسوي تو
اما تو هيچ بودي و ديدم هنوز
در سينه هيچ نيست به جز آرزوي تو

مدتهايه مديدي بود كه تو اين تاپيك پست نداده بودم يعني يه جورايي دلم مثه گذشته نبود اما امشب ....

************************************************************

تو را گم می کنم هر روز و پیدا می کنم هر شب

بدین سان خوبها را با تو زیبا می کنم هر شب

بتی این کاه را چون کوه سنگین می کند آنگاه

چه آتشها که در این کوه بر پا می کنم هر شب

تماشایی است پیچ و تاب آتشها خوشا بر من

که پیچ و تاب آتش را تماشا می کنم هر شب

مرا یک شب تماشا کن که تا باور کنی ای دوست

چگونه با جنون خود مدارا می کنم هر شب

چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو

که این یخ کرده را از بیکسی ها می کنم

تمام سایه ها را می کشم بر روزن مهتاب

حضورم را ز چشم شهر حاشا می کنم هر شب

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش

چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب

کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردم

که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هر شب

م.ص

منم سر گشته ي هيرانت اي دوست
كنم يكباره جان به قربانت اي دوست
ولي با ساز شوق وصل كوي ات
نهم سر بر سر پيمانت اي دوست
دلي دارم در آتش خانه كرده
ميان شعله ها كاشانه كرده
دلي دارم كه از شوق وصالت
وجودم را زغم ويرانه كرده
من آن آواره بشكسته حالم
زهجرانت فتاده رو بر زوالم
منم آن مرغ سرگردان و تنها
پريشان گشته شد يكباره حالم
نهم سر بر سر سجاده كردم
دعايي بر اين دل داده كردم
زحسرت ساغر چشمانم اي دوست
نماند يكسره از باده كردم
دلا تا كي اسير ياد ياري
زهجر يار تا كي داغ داري
بگو تا كي ز شوغ رويه ليلي
من مجنون پريشونه رزوگاري
پريشانم پريشان روزگارم
من آن سرگشته هجر نگارم
كنون عمري است با اميد وصلت
درون سينه آسايش ندارم
زهجرت روز و شب فرياد دارم
درون كوهسار سينه خود
هزاران كشته چون فرهاد دارم
تو را اي نازنينم وفا نيست
بنازم بر اين دلم جفايي است
چرا آشفته كردي روزگارم
عزيزم دارد اين دل هم خدايي

آخرين دست نوشته هاي عشق سوخته !!