مشاعره با حافظ !!

[زهـــــرا]

آفتاب فتح را هر دم طلوعی میدهد
از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو

[دخترپارس]

وقت است كز فراق تو و سوز اندرون
آتش درافكنم به همه رخت پخت خويش

[زهـــــرا]

شرمش از چشم می پرستان باد
نرگس مست اگر بروید باز

[MAHSA-BK]

زان می عشق کزوپخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضانست بیاور جامی

[زهـــــرا]

یاری اندر کس نمیبینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[faezehh]

دور گردون گر دو روزیبر مراد ما نرفت
دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور

[زهـــــرا]

روز ازل از کلک تو یک قطره سیاهی
بر روی مه افتاد که شد حل مسائل

[faezehh]

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است

[زهـــــرا]

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می نالی و فریاد چرا می داری

[زهـــــرا]

من اگر کام روا گشتم و خوش دل چه عجب
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند

[farshidshd]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می​طلبم صحبت روشن رایی

[زهـــــرا]

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل ونسترین من است

[farshidshd]

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را

[زهـــــرا]

اگر آن طایر قدسی ز درم باز آید
عمر بگذشته به پیرانه سرم باز آید

[farshidshd]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی​کنی مدارا